HQ SERVICE
ul. Gębarzewska 20
62-200 Gniezno

E-MAIL
auto@hq.gniezno.pl

Sekretariat/ księgowość 

tel. 61-4256255
tel. 530-280-317
 
Naprawa skrzyń automatycznych
tel. 530-189-131 - Damian Teodor
 
 

 

   

Z uwagi na znajomość procedur serwisowych HQ SERVICE jako serwis wielomarkowy może być dla Państwa doskonałą alternatywą w stosunku do stacji ASO. Po za niższymi cenami zapewniamy ten sam standard usług i obsługi klienta.

Ponadto inżynierska kadra oraz posiadane certyfikaty uprawniają nas do dokonywania napraw samochodów gwarancyjnych bez utraty gwarancji producenta. Gwarantują to Państwu również obecne dyrektywy Unii Europejskiej.

Samochody pogwarancyjne wyposażamy w książki serwisowe ułatwiające kontrole wykonanych czynności i przeglądów serwisowych.

  SERWIS VOLKSWAGEN

W przypadku pytań prosimy o bezpośredni kontakt telefoniczny z Doradcą Serwisowym pod nr 693-926-200


Historia koncernu Volkswagen
Historia koncernu Volkswagen rozpoczęła się 17 stycznia 1934, kiedy to Ferdinand Porsche przedstawił rządowi niemieckiemu projekt samochodu – legendarnego Garbusa. Była to odpowiedź na oczekiwania Hitlera, który domagał się taniego, rodzinnego samochodu. W zamyśle, Hitler chciał odciążyć kolej, która była z roku na rok coraz bardziej niewydolna. Po wielu zbudowanych prototypowych modelach (konkretnie było ich 9) zatwierdzono w 1938 do produkcji seryjnej w przyszłej fabryce VolkswagenWerk GmbH projekt „Porsche typ 60”. O prawdziwości tych zapowiedzi miała świadczyć oficjalna uroczystość państwowa, jaka odbyła się 26 maja 1938 w Fallersleben (Dolna Saksonia). Wtedy to położono kamień węgielny pod budowę przyszłej fabryki KdF-wagena (Kraft durch Freude-wagen), jak wtedy ochrzcił „niemiecki samochód ludowy” Adolf Hitler. Oficjalna produkcja KdF-wagena (późniejszego Volkswagena) w wersji cywilnej („garbusa”) rozpoczęła się 11 lipca 1941 i zakończyła 7 sierpnia 1944. Łącznie w różnych wersjach nadwoziowych (kabriolet, sedan i kabrio-limuzyna) zakłady KdF-wagen Stadt wyprodukowały 630 sztuk. Pozostałe odmiany KdF-wagena (Schwimmwagen typ 166 – amfibia, Kubelwagen typ 82 – łazik terenowy, oraz wojskowy „garbus” typ 92, 82E i w wersji z napędem 4x4 jako typ 87) były przeznaczone dla armii niemieckiej. Ale cywilne KdF-wageny z lat 1941-1944 po II wojnie światowej uznano za prototypy, pomimo że niczym nie różniły się od pierwszych powojennych Volkswagenów „garbusów” produkowanych do 1949. Po okresie wojny Volkswagenem zainteresował się brytyjski rząd, który wykorzystał potencjał fabryki na motoryzacyjne potrzeby własnej armii. Dzięki finansowemu wsparciu Brytyjczyków w 1945 roku wyprodukowano 2.000 egzemplarzy pojazdów. Większość z nich została zmontowana z części, które pozostały w fabryce. Rok później jej moce przerobowe mocno wzrosły i fabryka była zdolna tworzyć 10.000 samochodów rocznie. To właśnie na przełomie tych lat nazwa marki została przemianowana na tą, którą znamy do dziś. Przy okazji zmieniona została również nazwa miasta. Dotychczasową zmieniono na Wolfsburg. Do roku 1949 produkcja w fabryce VW nieustannie rosła, a wraz z tym postępem pojawiły się pomysły na stworzenie nowego samochodu. W 1950 roku pojawił się model Transporter, który po wielu zmianach generacji i face-liftingach jest dostępny aż do dziś. Dzięki przystępnym cenom samochodów oraz odpowiedniej polityce koncernu, rozpoczęła się ekspansja na europejskie rynki. W międzyczasie produkcja modelu Beetle została wystartowana w Południowej Afryce. Tym samym zaczęła rosnąć potęga Volkswagena jako motoryzacyjnego giganta.
W 1973 miała miejsce premiera Passata, a w 1974, po wyprodukowaniu blisko 12 mln sztuk, zakończono produkcję Garbusów w fabryce w Wolfsburgu. Odtąd były one produkowane w Emden (do 19 stycznia 1978) i w Meksyku. 30 lipca 2003 zakończyła się produkcja w Meksyku.
Następcą Garbusa został Volkswagen Golf, który trafił do sprzedaży wiosną 1974 i został przyjęty entuzjastycznie. Sylwetka hatchback'a okazała się bardziej praktyczna niż Garbusa.
Nieco mniejszy od Golfa, Polo zadebiutował wiosną 1975 i produkowany było w tej formie aż do 1981, kiedy rozpoczęto produkcję drugiej generacji Polo.
W 1991 Volkswagen otworzył oficjalne przedstawicielstwo w Polsce. Powstała firma Kulczyk Tradex z siedzibą w Poznaniu – polski importer samochodów Volkswagen i Audi, a od 1996 również Porsche. Od 2011 roku Volskwagen wykupił Kulczyk Tradex w wyniku czego nazwa zmieniła się na Volkswagen Group Polska.
W maju 1992 rozpoczął się kolejny polski rozdział w historii produkcji Volkswagenów – powstała firma „Volkswagen Poznań”, w której początkowo montowano, a później już produkowano w całości różne modele samochodów. Modelem flagowym poznańskiej fabryki stał się Volkswagen Transporter wytwarzany tu od początku 1994. Aktualnie w Poznaniu produkowane są Transporter T5 oraz Caddy.
W grudniu 1997 Volkswagen de Mexico S.A de C.V w zakładzie w Puebla rozpoczął seryjną produkcję Volkswagena New Beetle – reminiscencji Garbusa. W USA model ten, podobnie jak przed 40 laty Garbus wywołał prawdziwą „beetlemanię”.
W 1998 rozpoczyna się seryjna produkcja Lupo, który jest początkiem nowej generacji małych i oszczędnych samochodów koncernu VW, a także produkcja modelu Bora, sedana na bazie Golfa IV generacji.
Jednocześnie w roku 1998 Polska wzbogaciła się o kolejną fabrykę Koncernu Volkswagen AG, tym razem zajmującą się produkukcją najnowszej generacji silników Diesla – Volkswagen Motor Polska Sp. z o.o. w Polkowicach (woj. dolnośląskie).
Do Volkswagen AG należy także Volkswagen Bank. Volkswagen Bank Polska S.A. powstał w 1998. W skład banku wchodzą spółki: Volkswagen Bank direct, Volkswagen Leasing Polska, Volkswagen Serwis Ubezpieczeniowy.
31 maja 2000 powstało w Wolfsburgu Autostadt – „miasteczko koncernu Volkswagen”, w którym odwiedzający mogą nie tylko przyjrzeć się osiągnięciom koncernu w dziedzinie motoryzacji, lecz także interesująco spędzić wolny czas. Klienci odbierają tu kupione przez siebie samochody, które czekają na nich w jednej z dwóch szklanych wież – symbolach Autostadt.
26 listopada 2001 w fabryce Volkswagena w Wolfsburgu z taśmy zjechał 33 333 333 samochód. Tak duża liczba pojazdów wyprodukowanych w jednej fabryce to sukces niespotykany w historii motoryzacji.
W 1992 Golf III został wybrany Samochodem Roku, w 14 listopada 2005 Volkswagen Passat zdobył drugie miejsce, zaś w 2010 Samochodem Roku został Volkswagen Polo piątej generacji.
Do Grupy Volkswagen należy: Seat, Audi, Škoda, Bugatti, Scania, MAN, Lamborghini, Porsche, Bentley, NSU, Ducati

Z uwagi na znajomość procedur serwisowych HQ SERVICE jako serwis wielomarkowy może być dla Państwa doskonałą alternatywą w stosunku do stacji ASO. Po za niższymi cenami zapewniamy ten sam standard usług i obsługi klienta.

Ponadto inżynierska kadra oraz posiadane certyfikaty uprawniają nas do dokonywania napraw samochodów gwarancyjnych bez utraty gwarancji producenta. Gwarantują to Państwu również obecne dyrektywy Unii Europejskiej.

Samochody pogwarancyjne wyposażamy w książki serwisowe ułatwiające kontrole wykonanych czynności i przeglądów serwisowych.

 

SERWIS MERCEDES

W przypadku pytań prosimy o bezpośredni kontakt telefoniczny z Doradcą Serwisowym pod nr 693-926-200

 

Historia Mercedesa

Mercedes-Benz – marka samochodów produkowanych obecnie przez koncern Daimler AG Wcześniej koncern używał nazwy DaimlerChrysler, a jeszcze wcześniej Daimler-Benz. Pod marką tą produkowane są samochody osobowe, dostawcze, ciężarowe, autobusy oraz najprzeróżniejsze auta specjalistyczne. W kategorii samochodów osobowych, Mercedes-Benz uważany jest za jedną z najbardziej prestiżowych marek na świecie.

Wraz z wynalezieniem silnika szybkobieżnego i samochodu, Gottlieb Daimler i Karl Benz, niezależnie od siebie, położyli w latach 80-tych XIX wieku kamień węgielny pod rozwój zmotoryzowanego transportu indywidualnego. Z pomocą darczyńców i współudziałowców wnieśli wyniki swoich badań konstrukcyjnych do własnych przedsiębiorstw: Benz założył w grudniu 1883 roku w Mannheim firmę Benz & Co., natomiast w listopadzie 1890 roku powstała w Cannstatt firma Daimler-Motoren-Gesellschaft (DMG).

Aby uczynić swoje produkty znanymi i rozpoznawalnymi, obie firmy szukały charakterystycznego znaku towarowego. Najpierw znakami firmowymi były nazwiska samych wynalazców, „Benz” i „Daimler”, które gwarantowały pochodzenie oraz jakość silników i pojazdów. O ile jednak chroniona marka „Benz & Cie.” się nie zmieniała i jedynie koło zębate z roku 1903 zastąpił w roku 1909 wieniec laurowy otaczający nazwisko Benz, o tyle produkty Daimler-Motoren-Gesellschaft (DMG) otrzymały na przełomie wieków całkiem nową markę – „Mercedes”. Nazwa Mercedes pochodziła od hiszpańsko brzmiącego imienia córki jednego z pierwszych i jak się okazało jednego z najbardziej wymagających klientów Daimlera, Emila Jellinka. Jellinek był cenionym w Europie przedsiębiorcą, który jako człowiek nowoczesny i zakochany w sporcie dzięki pieniądzom wyznaczał sobie do realizacji coraz to większe cele. Jednym z nich było posiadanie sportowego samochodu. Pod koniec XIX w. Jellinek otrzymał od DMG swój pierwszy samochód - pojazd z napędem pasowym i dwucylindrowym silnikiem o mocy 6 KM. Osiągi auta nie przekonały jednak do siebie austriackiego przedsiębiorcy, który zamówił w niemieckiej firmie kolejny model. W odpowiedzi na wymagania klienta Daimler zbudował model „Phönix” z zamontowanym z przodu silnikiem 8-konnym. Oba dostarczone we wrześniu 1898 roku automobile były pierwszymi na świecie pojazdami drogowymi z silnikiem czterocylindrowym. Konstrukcję samochodu zaś opracował partner Daimlera, Wilhelm Maybach. Od DMG Jellinek domagał się coraz mocniejszych i szybszych samochodów. Począwszy od 1899 roku zgłaszał je również do wyścigów – przede wszystkim do wyścigu nicejskiego (zwanego „Tygodniem Nicejskim”). Startował w nich pod pseudonimem „Mercedes” – było to imię jego 10-letniej wówczas córki. Tego już wówczas bardzo znanego w kręgach automobilistów imienia nie używał początkowo jako marki samochodu, lecz wyłącznie jako nazwy zespołu bądź pseudonimu kierowcy.

Na początku kwietnia 1900 roku wytwórnia DMG zawarła z Jellinkiem umowę o sprzedaży samochodów i silników Daimlera. Zapadła też decyzja o skonstruowaniu nowego silnika, który miał nosić „nazwę Daimler-Mercedes” – w ten sposób pseudonim Jellinka stał się nazwą produktu. 14 dni później Jellinek zamówił 36 pojazdów za łączną kwotę 550 000 marek, co przy dzisiejszej wartości pieniądza odpowiada 3 milionom euro. Było to więc ogromne zamówienie, nie tylko w tamtych warunkach. Po kilku tygodniach Jellinek zamówił kolejne 36 pojazdów z silnikami o mocy 8 KM.

Drogi firm Benza i Daimlera zbiegły się na skutek zmian w niemieckiej gospodarce niemieckiej zainicjowanych przez rząd tego kraju w trakcie trwania I wojny światowej. Oba przedsiębiorstwa, które dotąd konkurowały ze sobą zarówno w dziedzinie budowy silników oraz karoserii samochodów zostały związane specjalnym porozumieniem gwarantującym im stabilność ekonomiczną. Oficjalny mariaż nastąpił 28. czerwca 1926, a współpraca w nazwie Daimler-Benz okazała się jedną z najdłuższych w historii motoryzacji. W takim bowiem związku obie firmy przetrwały do roku 1998.

Wtedy też niemiecki koncern zdecydował się na wykupienie większości udziałów w amerykańskiej firmie Chrysler. Obie firmy miały zyskać niewątpliwie wielkie korzyści. Daimler-Benz otrzymał możliwość większego dostępu do rynku amerykańskiego zaś Chrysler liczył na udostępnienie zaawansowanej i niezawodnej technologii z której słynęły dotąd modele Mercedesa. Alians otrzymał nową nazwę DaimlerChrysler. „Małżeństwo” niemiecko-amerykańskie przetrwało do 14 maja 2007 roku. Ze względu na coraz słabszą kondycję finansową Chryslera, Daimler zdecydował się odsprzedać akcje konsorcjum finansowemu Cerberus. Rozstanie pozwoliło niemieckiej spółce (od teraz Daimler AG – nazwa koncernu, zaś Mercedes-Benz to nazwa jednej z marek wchodzących w jej grupę) ponownie rozjaśnić blask trójramiennej gwiazdy, zaś Chrysler mógł liczyć na spłatę swoich długów.
Od początku swojej działalności niemieckie przedsiębiorstwo starało się budować samochody w oparciu o kilka kluczowych kryteriów: jakość, fascynacja, innowacja i bezpieczeństwo. Nic więc dziwnego, że za produkty, które z dumą mogą obnosić się takimi walorami klienci są w stanie zapłacić więcej niż przeciętnie u innych producentów.
Dzisiejsza kolekcja obejmuje zbiór 550 pojazdów. Wśród nich jest 350 samochodów osobowych, 140 aut wyścigowych i 60 pojazdów użytkowych marki Mercedes-Benz oraz jej poprzedniczek: Benz i Daimler.

 

Z uwagi na znajomość procedur serwisowych HQ SERVICE jako serwis wielomarkowy może być dla Państwa doskonałą alternatywą w stosunku do stacji ASO. Po za niższymi cenami zapewniamy ten sam standard usług i obsługi klienta.
Ponadto inżynierska kadra oraz posiadane certyfikaty uprawniają nas do dokonywania napraw samochodów gwarancyjnych bez utraty gwarancji producenta. Gwarantują to Państwu również obecne dyrektywy Unii Europejskiej.

Samochody pogwarancyjne wyposażamy w książki serwisowe ułatwiające kontrole wykonanych czynności i przeglądów serwisowych.

W przypadku pytań prosimy o bezpośredni kontakt telefoniczny z Doradcą Serwisowym pod nr 693-926-200


Historia koncernu BMW

 Koncern BMW jako swoich założycieli podaje dwie osoby: Gustava Otto i Karla Rappa, którzy w Monachium na początku XX wieku niezależnie od siebie rozpoczęli działalność gospodarczą w dziedzinie lotnictwa. Z pewnością gdyby nie oni firma nigdy by nie powstała.
27 października 1913 Karl Rapp założył Rapp Motorenwerke GmbH (niem. Zakłady Silnikowe Rapp sp. z o.o.) mieszczącą się w kilku drewnianych budynkach obok Oberwiesenfeld, gdzie poprzednio istniała fabryka silników lotniczych.
W styczniu 1916 r. południowoniemiecka firma MAN AG i kilka banków kupiły od konstruktora samolotów firmę Gustav Otto Flugmaschinenfabrik. Na terenie firmy inwestorzy założyli nowy interes nazwany Bayerische Flugzeugwerke AG (BFW). Nie było czasu na prace projektowe, tak więc BFW produkowało samoloty na licencji Albatros Werke z Berlina. To znaczyło, że w przeciągu miesiąca od założenia, fabryka była zdolna produkować samoloty dla ministerstw wojskowych Prus i Bawarii. Jednakże niemieckie siły powietrzne często narzekały na poważne defekty, które występowały w pierwszych maszynach z BFW. Te same problemy zgłaszano w samolotach poprzedniej firmy prowadzonej przez Gustava Otto. Podstawami tych defektów był brak precyzji w produkcji, który przeszedł do BFW tak jak większość załogi dawnego zakładu Otto.
21 lipca 1917 zmieniono nazwę z Rapp Motorenwerke GmbH na Bayerische Motoren Werke GmbH (niem. Bawarskie Zakłady Silnikowe sp. z o.o.)
 
Jesienią 1921 r. austriacki przemysłowiec-finansista Camillo Castiglioni wyraził swoje zainteresowanie kupnem BFW. Większość akcjonariuszy przystała na jego ofertę, jedynie MAN AG początkowo zachowało swoje udziały w BFW. Castiglioni chciał jednak wykupić wszystko. W swoim działaniu był wspierany przez, zarządzającego BMW, dyrektora Franza Josefa Poppa, który planował połączenie obu firm. BMW przeprowadziło się do tych samych budynków, gdzie Gustav Otto prowadził poprzednio Otto Flugmaschinenfabrik, dokładnie w tym samym miejscu na ulicy Lerchenauer Str. 76. Zmieniono nazwę BFW na BMW i z ok. 200-osobową załogą zaczęto małoseryjną produkcję w drewnianych szopach. Początkowo z linii produkcyjnej zjeżdżały motocykle konstrukcji BFW, silniki zamienne i części zamienne do silników lotniczych. Na początku interes nie szedł gładko.
1 października 1928 BMW przejęło Fahrzeugfabrik Eisenach A.G. (Fabryka Samochodów Eisenach), producenta małych samochodów Dixi, i awansowało do rangi Producenta Samochodów.
22 marca 1929 BMW wyprodukowało pierwszy seryjny samochód oznakowany swoim logo. Pojazd oferowany w wariantach z różną karoserią nazywał się BMW 3/15 PS DA 2.
Niemiecka inwazja na Polskę i inne, powiązane z tym, działania wojenne oznaczały, że rząd niemiecki zlecił przedsiębiorstwom wytwarzanie uzbrojenia. Franz Josef Popp patrzył ze sceptycyzmem, gdy produkcja przesuwała się coraz bardziej w stronę silników lotniczych.W 1945 r. główny zakład w Monachium był prawie całkowicie zniszczony, a zakład w Eisenach przejęty przez Związek Radziecki. Ponieważ zakład w Eisenach był w posiadaniu wszystkich niezbędnych narzędzi produkcyjnych, mógł zaraz po wojnie oferować modele typów przedwojennych. Odbywało się to również pod nazwą BMW. Ponieważ BMW w Monachium nie zaakceptowała tego, że pod ich nazwą były oferowane samochody, na których produkcję nie mieli wpływu, prawnie zakazano w 1951 r. zakładowi w Eisenach prowadzenia działalności pod nazwą BMW. Fabryka w Eisenach zaczęła więc oferować produkty pod nazwą "EMW". W 1952 r. oświadczono, że zakład w Eisenach zmienił status na Volkseigenen Betrieb (VEB) (Przedsiębiorstwo Państwowe). Od 1955 r. produkowano tam Wartburgi.
W Monachium do tego czasu nie produkowano samochodów, a jedynie naprawiano samochody  armii USA, stacjonujących w obozie Allach, ruszyła produkcja części zamiennych i narzędzi rolniczych, a później motocykli. Dopiero w 1951 r. można było przedstawić pierwszy powojenny samochód. BMW 501, ekskluzywny luksusowy model, wyposażony najpierw w 6-cylindrowy silnik
 
Na początku lat 90. uważano, że na rynku jest miejsce tylko dla producentów wielkoseryjnych, mających w swoim portfolio wiele marek. Aby zwiększyć sprzedaż, BMW zdecydowało się wejść w segmenty rynku samochodowego, w których dotychczas nie było reprezentowane, dlatego więc w 1994 r. przejęto brytyjskiego producenta Rover Group (Rover, MG, MINI, Land Rover). Jak się później okazało, krok ten był nietrafiony i pociągnął za sobą straty w wysokości 9 mld marek niemieckich. Wszystko to skłoniło koncern do zakończenia współpracy z Roverem 16 marca 2000 BMW. MG-Rover został sprzedany za symboliczną sumę 10 funtów brytyjskiemu zrzeszeniu inwestorów. Land Rover, którego nowy Range Rover był już opracowany, został sprzedany Fordowi za kwotę zbliżoną do wartości rynkowej. W Grupie BMW zdecydowano się pozostawić jedynie przynoszącą dochód markę małych samochodów Mini. W 1998 r.
 
BMW i Volkswagen zainteresowały się kupnem Rolls-Royce Motor Cars od Vickers plc. Volkswagen przelicytował BMW i kupił firmę Rolls-Royce'a i Bentleya za 430 milionów funtów brytyjskich, lecz to było pyrrusowe zwycięstwo, bo BMW sprytnie zwyciężył rywala. Chociaż Volkswagen kupił prawa do figurki "Spirit of Ecstasy" na masce i kształtu kraty przedniego wlotu powietrza, brakowało mu praw do nazwy Rolls-Royce. Producent silników lotniczych Rolls-Royce plc zachowało prawa do znaku towarowego "Rolls-Royce" i chciało wzmocnić istniejącą współpracę z BMW. Współpraca rozszerzyła się więc poprzez utworzenie spółki partnerskiej BMW Rolls-Royce Aero Engines GmbH. Dzięki niej w 1998 r. BMW, za cenę 40 milionów funtów brytyjskich kupiło prawa do używania nazwy "Rolls-Royce" i logo "RR" na samochodach. W oddzielnej umowie BMW zgodziło się na użycie przez Volkswagena nazwy "Rolls-Royce" i logo "RR" na samochodach do 2003 r. pod warunkiem, że BMW dostanie prawa do kształtu kraty wlotu powietrza i figurki w 2003 r.

   
© 2005-2015 HQ Service